Öykü: Delikanlı küçük bir işyerinde çırak olarak çalışmaktadır. İşyeri evlerine yakın olduğu için, öğlen yemekleri için eve gidiyormuş. Bir gün öğlen yemeğini evde yedikten sonra işine dönerken, yağmur aniden bastırır, yol üzerindeki resim galerisine çekinerek girer. Galeride çok güzel tablolar görür, acaba evde hasta yatan babama doğum günü hediyesi olarak bir resimmi alsam, çünkü babam resimleri çok seviyor diye düşünür. Aynı hafta sonu evdeki birikmiş parasını alır, o gün haftalık ücretini de alır ve galeriye gider. Beğendiği bir resmin fiyatını galericiye sorar, resmin değeri bayağı yüksektir. Delikanlı ben bu tabloyu hasta babam için satın almak istiyorum, tüm paramda bu kadar der, galerici o paraya veremiyeceğini söyler. Biraz ileride oturan ressam konuşmaları duyar ve yanlarına gelir. Sanatçı, delikanlıyı kırmayalım, resmi paket yapalım ve verelim der. Delikanlı gittikten sonra, galerici “ Yahu resmi bedavaya vermiş gibi oldun, benim komisyonda gitti.” der. Ressam güler ve ekler “ evet bu resme milyonlarını verecek bir sürü insan olabilir, ancak tüm servetini verecek kimse olmaz” der.